Natuur(lijk) beleven route B

Natuurlijk beleven in de Ballonzuilen, 5,0km.

Startpunt:
  • Rozendaal 8
  • 5815CP
  • Merselo
Parkeren: Balonzuilbossen
Aantal km's: 5,0 km
Herkenningspunt: Ballonzuil
Knooppunten route: 63-57-58-59-92-60-62-63
Download GPX route

Welkom in de Ballonzuilbossen. Toen dit bos nog geen bos was, maar woeste Peel, landde er in de winter een gasballon. De bevolking van Merselo ging aan het anker hangen om hem naar de grond te trekken. Uit de mand stapten drie mannen. Ze zochten hulp voor Parijs, dat belegerd was. Het verhaal van hun benarde avontuur wordt verteld bij de Ballonzuil. Aan dat monument, het eerste luchtvaartmonument van Nederland, dankt dit bos zijn naam.

Tijdens de wandeling kunt u genieten van rust, flora en fauna.
De dorpsraad van Merselo in samenwerking met de gemeente Venray, heeft een knooppuntenroute uitgezet. Kilometers wandelplezier, onder ander hier in de Ballonzuilbossen.

U kunt hier twee lussen lopen:

Route A  (3 kilometer): 63-62-61-60-62-63

Route B  (5 kilometer): 63-57-58-59-92-60-62-63 

Toegankelijkheid: u loopt over bospaden, die helaas minder toegankelijk zijn met een kinderwagen of rolstoel.

Weetjes:

Het einde van de woeste Peel, het begin van dit bos
Toen de Peel nog bestond uit woeste veengrond, werd er turf gewonnen. Mensen gebruikten de gedroogde turf als brandstof. Maar de turf raakte op… en de Peel had geen nut meer. Omdat de grond te arm was voor akkerbouw, besloot men er bos te planten. Dit gebied was in Venray het eerst aan de beurt (1906).

Dit bos groeit met ‘twee bomen’ per dag!
Ben je nieuwsgierig hoe oud de bomen om je heen zijn? Dat is niet zo moeilijk uit te vinden.

Meet de omtrek op anderhalve meter hoogte. Dan ga je rekenen: als je boom dichtbij andere bomen staat, kan hij niet zo hard groeien. Tel voor elke centimeter van zijn omtrek 1 jaar. Als je boom apart staat, gaat hij als een speer! Tel dan voor elke twee centimeter 1 jaar.

Een boom die muziek maakt

In dit bos groeien ook ‘kerstbomen’. Ze heten sparren (geen dennenboom, zoals in het liedje). Van het hout van sommige sparren worden violen gemaakt! Tenminste, de bovenkant, met die mooie klankgaten erin. Franse vioolbouwers graveerden 400 jaar geleden dit gedichtje wel eens in hun violen:

Ik leefde in de bossen;
ik werd gedood met een harde bijl.
Zolang ik leefde, zweeg ik;
nu ik dood ben, zing ik met zachte stem.

Terug naar overzicht
© 2023 - Venray Bloeit
Created by