Natuurwandeling Ballonzuilbossen

Toen dit gebied nog geen bos was, maar woeste Peel, landde er in de winter van 1871 een gasballon. De ballon was opgestegen in Parijs. In die tijd werd Parijs belegerd door de Pruisische troepen en was afgesloten van de buitenwereld. Door het oplaten van luchtballonnen kon contact worden gehouden met het niet-bezette gedeelte van Frankrijk. Deze ballon raakte echter van koers en daalde in Merselo. De bevolking van Merselo ging aan het anker hangen om hem naar de grond te trekken. Uit de mand stapten drie mannen. Ze vertelden dat zij de afgelopen nacht om 3 uur in Parijs waren opgestegen en wilden per trein naar Maastricht om vandaar verder te kunnen reizen. Ze moesten immers de geheime correspondentie naar Minister Gambetta brengen.

Op 18 januari 1896, 25 jaar na de landing, werd ter nagedachtenis midden op de heide de ballonzuil onthuld. De kleine vierkante obelisk staat nu op een verhoging omgeven door bomen en is het oudste luchtvaartmonument van Nederland.

Tijdens de wandeling kunt u genieten van rust, flora en fauna. Via het wandelknooppuntennetwerk zijn naar eigen inzicht verschillende routes te lopen. Bijvoorbeeld deze routes van 3 km en 5 km.

3 km: 63-62-61-60-62-63
5 km: 63-57-58-59-92-60-62-63

De routes lopen over bospaden die helaas minder toegankelijk zijn met een kinderwagen of rolstoel.

Weetjes:
Het einde van de woeste Peel, het begin van dit bos
Toen de Peel nog bestond uit woeste veengrond werd er turf gewonnen. Mensen gebruikten de gedroogde turf als brandstof. Maar de turf raakte op en de Peel had geen nut meer. Omdat de grond te arm was voor akkerbouw, besloot men er bos te planten. Dit gebied was in Venray het eerst aan de beurt (1906).

Dit bos groeit met ‘twee bomen’ per dag!
Ben je nieuwsgierig hoe oud de bomen om je heen zijn? Dat is niet zo moeilijk uit te vinden.
Meet de omtrek op anderhalve meter hoogte. Dan ga je rekenen: als je boom dichtbij andere bomen staat, kan hij niet zo hard groeien. Tel voor elke centimeter van zijn omtrek één jaar. Als je boom apart staat, gaat hij als een speer! Tel dan voor elke twee centimeter één jaar.

Een boom die muziek maakt
In dit bos groeien ook ‘kerstbomen’. Ze heten sparren (geen dennenboom, zoals in het liedje). Van het hout van sommige sparren worden violen gemaakt. Tenminste, de bovenkant, met die mooie klankgaten erin. Franse vioolbouwers graveerden 400 jaar geleden dit gedichtje wel eens in hun violen:

Ik leefde in de bossen;
ik werd gedood met een harde bijl.
Zolang ik leefde, zweeg ik;
nu ik dood ben, zing ik met zachte stem.