Dorpje uit de steentijd

Oirlo is een groen landbouwgebied begrensd door de Oostrumsebeek in het noorden en de Groote Molenbeek in het zuiden. Op basis van archeologische vondsten weten we dat het al bewoond was in de steentijd.

Kenmerkend voor Oirlo is dat het dorpje is ontstaan uit 7 buurten: Hoogriebroek, Zandhoek, Gunhoek, Kerkhoek, Boddenbroek, Molenhoek en Klein Oirlo. In de middeleeuwen was Oirlo een zelfstandige Heerlijkheid in het Hertogdom Gelre en het werd in 1800 toegevoegd aan de gemeente Venray. De kerk is sinds 1300 het middelpunt van Oirlo en met het St. Anna kapelletje een deel van de ‘Oelderse’ historie.

De Hoogriebroekse bossen aan de ene kant van de A73 en een particulier bos aan de andere kant herbergen beide een dassenburcht en de dassentunnels onder de snelweg door worden door de dassen goed belopen.